Ç’ani Şanaşi
Heva Xala, iri Monç̌inora golaxt̆a do İnuva moxt̆asi Tolikçeti toli eǩasǩuderi İzmirişa mendulurt̆u. Tolikçeti nit̆oçeni? Biç̌epe, nusalepe, montalepe İzmiri ren, didaşira oxorza Tolikçeti xvala mu ay?
“İnuva eǩevit̆oçaşa cur sum tuta kodobgutar, berebura şǩala koxovaktar.” ya zit̆eri Doğu Karadeniz Ekispresi bilet̆i noǩvatapamt̆u.
Heva Xala Art̆aşenişa cext̆asi mcumu, şveni, ǩurta lastriği do Hacişaçiri na ayindrasen şuǩu Turǩuri asinapert̆u, himu do mele ne dvaç̌irt̆u ne do nozmort̆u. Tolikçeti Turǩuri mu diç̌in? Didalepe şǩala Lazuri nisinapam, puci Lazuri uç̌andram, Lazuri meyiçam, ezmoce Lazuri zirem. Nusa tǩvasi amtsika ǩotzvazdasen, irişi oxori var amilen, irişi cari var elixunen. İzmirişi nusalepe dunya uzaramu ort̆ey, “Ham dida nç̌ineri on, ida do var ǩoşǩhixunen.” var it̆urt̆ey. Heva Xala İzmiri ǩuçxe muç̌o cobazgasen sağanepe doǩaçeri neǩna konoguturt̆ey. Xarǩi oxorişa oşǩomale itorineni? Sağani na aziranen, “Dida var tsaduman, ucare do utzare naşǩhuman.” var tǩvaneni?
İzmirişi nusalepe osinapu nutzani p̌ici var oǩutumt̆ey, “Hoş geldin Havva Teyze.” ya do kocoç̌amt̆ey.
Heva Xala, “Xoş corduk.” ya it̆urt̆u, muç̌o mp̌uri nomsǩuǩo st̆eri gomç̌itaneri xarayepete. Ar ham golvat̆oçuǩo, ar ham bet̆i ǩurtate na iǩten oxorzalepe inǩirazapemuşişa goyǩteǩo. Hani yağmi var uğunani, soti dişǩha var cuzunani, miti meci do soxraşa var uyoxamani?
“Nasılsın Hava Teyze, iyi misin?” ya ǩurta lastriği buzi ǩitişa enç̌eri ar oxorza.
“Eyi.” ya Heva Xala.
“Buraları beğendin mi?” ya oxorza.
“Eyi.” ya Heva Xala.
“Buraları mı güzel, Rize mi güzel?” ya oxorza xolo.
Heva Xalaşi Turǩuri ham çit̆xa konabazgert̆u, nena var canǩturet̆o do leşǩhepe odordalu kocuç̌amt̆u. Heva Xala, “Bo hani mot eǩemaley e ǩuncari!” ya do tolepe nonçarǩasi nusamuşi moç̌işumt̆u:
“Buralari da cuzeldur ama Rize daa cuzeldur. Sizun içun burasi cuzeldur, bizum içun orasi cuzeldur.”
Heva Xala, nusa Turǩuri cuvabi meçamu coç̌asi xarayape cofloxt̆un, muç̌o uci var dvagun do naşǩinamt̆uǩo steri nusa p̌icişa toli var kotziğamt̆u. Nusa Turǩuri ragaduy, ey Tengrum, Ella, Yarebbi, haǩu gamasvareri Turǩuriti iyeni? Oxorzalepe oxorinişişa muç̌o goyktey. Nusa, “Hanişi adet̆i on, sağani mvoçonidanasi ar muti cedveri gvoktar.” var tǩvasi? Huy mu iyasen? Hanişi oşǩhomale var diç̌irt̆u, na moğey muti var numgvay, omçvele dolobğoni on.
Heva Xala ç̌umanimuşi, “Nusa dulya moyovuğa.” ya do mboli seçeri meşǩhabğeri otxo sağani ceç̌veşi doç̌u do keyosvaru şuǩule; “Hani iğmalineni p̌eya?” ya do nusa uç̌itxu. “Moy var iğmalinasert̆u.” ya tǩu nusa, berepe ceç̌veşi p̌ri eǩvaley sağanepe diǩaçu do mani mani kogurtu. Ne Heva Xala ne do nusa, him ceç̌veşepe motzondesi, işǩominuyi vana kot̆oçesi var aç̌itxey, oxorzalepeti muti var t̆ǩvey. P̌eya mu iyu dort̆u, elaçesi, eǩvolaǩirdesi? Cur sum xafta şuǩule ar limci neǩna nirayu. Heva Xala neǩna gontzu do tsadusi mu aziray? Ar bere ceç̌veşi cesvareri sağanite neǩna noren:
“Teyze bunu annem gönderdi.”
